De Mist #1 ( blogboek)

''De sneeuw is niet magisch meer, met zompende passen loopt hij over de straten, Postbezorgers glijden weg over de fietspaden die bedekt zijn met grijze smurrie.  Er is al een tijd niet meer gestrooid en mistroostig wankelt hij verder, hij proeft de rum nog op zijn lippen. Het is pas 10 uur in de ochtend maar Bas was al toe aan zijn tweede fles vandaag. Op weg naar de slijterij om met zijn laatste tientjes toch nog een fles te halen.
Dat hij beter een paar schoenen had kunnen kopen zodat zijn voeten niet weer doorweekt zouden zijn omdat de zool van zijn linkerschoen kapot was, kwam niet op in zijn hoofd. Zichzelf verdoven was het belangrijkste. Dat Lydia zijn werkster, het niet meer kon opbrengen om zijn huis schoon te maken deerde hem ook niet.
Wat kon het hem nou schelen dat die glazen flessen door zijn woonkamer verspreid lagen
onder een laagje stof en as van de sigaren die hij rookte? Of dat zijn glazen met vette vingerafdrukken aan het verschimmelen waren op het aanrecht,onder zijn bed,op de badkamer of op de salon tafel. Het deed er allemaal niet meer toe . Hij was zichzelf niet, en het leek er niet op dat hij ook maar een beetje zijn best deed om zichzelf terug te vinden.

Reacties